Het was in de middag van 18 augustus 2007. De zon scheen over het mooie Groninger landschap. Na jaren van hard werken was het vandaag de dag.Er waren heerlijke hapjes en drankjes neergezet en het feest kon beginnen. Hanna werd overladen met cadeau's en alle genodigden, gezellig pratend, waren aan wezig. Toen kwam het moment van de opening: Sponsor en vriend Maarten stond samen met Hanna bij de dichte tuindeuren van het geel-witgeschilderd atelier. In zijn toespraak schetste hij op komische wijze de tot standkoming van dit grootse avontuur en knipte met een grote schaar het rood witte lint door, dat om het atelier gewonden was. De ongeveer 50 bezoekers traden een voor een binnen en bewonderden het mooie pandje dat vol stond met schilderijen.

Na het bouwen van het atelier bleef er slechts een klein stukje tuin over maar Hanna heeft het geluk dat zij de grote tuin van de buren mag gebruiken gelegen pal achter haar huis en atelier.In deze tuin waren tafels en banken neergezet en daar zette het feest zich voort tot in de kleine uurtjes.

Hanna had mij gevraagd wat muziek te maken bij het koepelhuisje, gelegen midden in deze tuin. Voor dit huisje was een vlonder, daar legde ik een kleed neer en zette mij neer met mijn instrumenten de tanpura en sruti-box en begon te zingen, een lied voor mijn lieve zus Hanna:

De wind blaast zachtjes door je haar
Daar in het Gronings land
Jij woont er en je werkt daar 
Ver van het Noord-Hollands strand

Van Lelystad naar Emmeloord
Jij won terrein en toog
In Assen werk en Groningen 
Heel langzaamaan omhoog

Een wondertje voltrekt zich dan
Niet zonder slag of stoot
Maar Hanna is een vechter
Een huisje bij een sloot

Jouw leerlingen en schilderen
Daar wil jij ook voor zijn
De zolder is niet groot genoeg
Je huisje werd te klein

Achter het huis een stukje grond
En echt het zit toch mee
Na ergernis en tegenslag
Verrijst een atelier

Zo schilderen met hart en ziel
Ik ben trots op wat je doet
Realiseer je eigen droom
Hanna je doet het goed